Ortak Akıl
Aylardır yazmıyorum…
Yazmak istemiyorum…
Gönlüm kırık…
Elim kaleme gitmiyor…
Neden?
Kırgınım…
Kızgınlık geçiyor…
Ama kırgınlık…
İşte o geçmiyor…
Yılların emeği var ortada…
Maddi manevi ödenmiş bedeller var ortada.
Politika bu…
Olacak tabii…
Ama her bedelin bir ölçüsü var…
Tartı yanlış ise…
Ölçü doğru olur mu?
Bir seçimin faturası tek başına size yüklenir…
Yanlış hesap Bağdat’tan döner.
Döner dönmesine de…
Ya manevi hırpalanış; o nasıl olacak?
Vur abalıya kurtul…
Nasıl olsa gücünüzün yettiği biri var…
Biriniz bırakın öbürünüz vurun…
Vurun abalıya…
Ancak kendinizi rahatlatırsınız…
Ya kırdığınız gönüller ne olacak?
Önemli değil size göre…
Küçük olsun sizin olsun…
Böyle devam edin…
Vurun abalıya…
“HAİN” Deyin, “DÖNEK” Deyin. “FIRILDAK” Deyin “AJAN” Deyin..
Deyin de deyin…
Vurun abalıya…
Yetmedi gıyabımda en afili küfürler de edin…
Ölmüş eşek kurttan korkar mı?
Korkmaz…
Ezin, çiğneyin, paspasa çevirin…
Dışlayın, istenmeyen adam ilan edin…
Vurun abalıya…
Siz vurdukça benim üzerimdeki kötü tozları silkersiniz ancak…
Bizim yolumuzda, “DÖVENE ELSİZ, SÖVENE DİLSİZ, GÖNÜL KOYANA
GÖNÜLSÜZ OLMAK” Var…
Ben susmaya devam edeceğim…
Siz Vurun abalıya…
İçiniz rahatlasın.
Kabahati hiç kendinizde aramayın sakın…
Siz asilsiniz…
Siz kibirlisiniz…
Ben garip ve mazlum…
Gücünüz bana yetsin sizin…
Sadece Vurun abalıya…
Vurdukça öfkenizi alın rahatlayın…
Vurun abalıya…
Gerçeklerin ortaya çıkmak gibi pis bir huyu vardır.
Bir gün her şey ortaya çıkar nasıl olsa…
Siz vurun abalıya…
Bu duygu ve düşüncelerle tüm gönül dostlarımın yeni yılını en içten
sevgilerle tebrik ediyorum.
Kalın sağlıcakla…