Sevginin önemi, seversek seviliriz

OKU/YORUM

Rahmi Sağlık

Sevgi yalnız birini ya da bir kesimi sevmek gerçek anlamda tam sevgi değildir…

Sevginin tam ve gerçek olabilmesi için sevgiyi, her şeye yansıta bilirsek yani insanları, doğayı ve her canlıları yaratandan dolayı sevmeliyiz. İşte o zaman sevginin hakkını vermiş oluruz…

* * * * *

Başta insanları, genç, ihtiyar, fakir, zengin güzel-çirkin ayırımı yapmadan sever ve ilgi gösterirsek hem onları mutlu eder sevindiririz ve hem insanlığımı yerine getirmiş oluruz.

Ben kimseye akıl verecek değilim. Ama bir gerçek var ortada! Eğer biz genç ve güçlü dönemlerimizde insanları hakir görür ve tepeden bakarsak kendi yaşlılığımız için kötü zemin hazırlamış oluruz.

Çünkü biz güçlü ve itibarlı olduğumuz dönemlerde, yaşlıların, garip ve muhtaçların bir selama ve hal-hatır sorusuna ihtiyaçları olduğunu unutmamalıyız...

İşte o yaşı ilerlemiş kişiler içlidir, gariptir ve mazlumdurlar. Eğer onlarla karşılaştığımızda onları görmezden gelirsek birde tanışıklığız varsa içlenirler, üzülürler, gücenirler ve gönül koyarlar.

Ne demiş atalarımız, ‘alma mazlumun ahını çıkar aheste, aheste.’ Onun için mazlumun ahını değil hayır duasını almalıyız.

* * * * *

Biz ömrümüz boyunca genç ve güçlü olduğumuz dönemlerde de güçsüzlere tepeden bakmamalı, hal-hatır sorup sevgimizi eksik etmemeliyiz.

Unutmayalım ki, gençliğimizi ve şöhretimizi kaybettiğimizde bizimde sevgiye, ilgiye ve bir selama hatta “Nasılsınız?” sorusuna ihtiyacımızın olamayacağına garantimiz mi var? Yok! O halde gelecek günleri de düşünmeliyiz.

* * * * *

Kısacası birbirimizi sevmeliyiz. Dostluğumuzu pekiştirmeli, kavga- gürültü yerine hoş görüyü yaymaya ve yaşatmaya çalışmalıyız. Ne mutlu ki; "Baki kalan bu kubbede bir hoş seda" bırakabilene!.

Unutmayalım ki, gençlikte, namda, makamda ve saltanatta geçicidir. Yapılan iyilikler kalıcıdır.