OKU/YORUM

 

Huzur evleri. (1)

(Bu yorumumu mutlaka sonuna kadar okuyun!)

Aslında yaşlıları koruma hizmetini veren ilk kurum Selçuklular döneminde 11. yüzyılda kurulmuştur. Sivas'ta 11. yüzyılda Reha Oğulları tarafından yaptırılan Darülreha (Huzurevi) yaşlılara ve kimsesizlere daha o zaman hizmet vermeye başlamış oluyor…

Cumhuriyet’in ilanından sonra 1930 tarihinde huzur evleri yaygınlaşıyor ve birkaç yıl öncesine kadar toplam huzur evi sayısı 297 adet olup 24 bin 195 kişi kapasiteli olmasına rağmen 19 bin 600 yaşlıya bakılıyor.

Zaten hükümetin yeni uygulamasıyla bazı yaşlılara evlerinde hizmet verildiğinden rakam 19 bin civarında kalmaktadır.

****

Biz bu girişi yaptıktan sonra Huzur Evlerin ne denli önemli olduğuna bakalım ve iyi ki var huzurevleri. Çünkü kimsesiz, bakıma muhtaç olan yaşlılar için bir nimet sayılır Huzurevleri.

Huzurevleri bazıları için nimet evleri, ama bazıları için de ayrılık ve hasret çekme evleridir bu Huzurevleri.

Neden bu evler bazıları için Huzurevi olur da bazılarına Hasret Çekme Evleri diyorum? Çünkü Kimsesiz ve çaresiz kalmış bakıma muhtaç yaşlılar için bu gerçekten bir huzur yuvasıdır. Her türlü bakımı ve sağlık kontrolü ehlilerce yapılmaktadır.

Fakat kendileri yemeden ve giymeden önce evlatlarına yediren, giydiren ve zorluklarla büyüten anne ve babasını, ne yazık ki, bazı evlatlar huzurevine gönderiyor.

Ana veya baba, çocuklarına, torunlarına doymadan onları büyüttüğü, ömür geçirdiği evinden ve komşularından koparılarak huzurevine gönderirler.

Ana-baba huzurevini istemese de çocukların mutluluğu için Huzurevi’ne, gözü yaşlı ve kalbi buruk gitmeye razı olur. Fakat Huzurevi, onlar için “Ayrılık ve Hasret Çekme Evi” gibidir Huzurevi.

*****

Huzur evlerinde kalanlarla konuşmaya başlarsanız; “Gözleri dolar, içleri kan ağlar. Fakat gene de evlatlarına sitem etmezler. Onlar iyi olsun da bizi boş verin…” derken sanki boğazları düğümlenir gibi olur. Derin bir nefes aldıktan sonra size sorara: “Siz ve sizinkiler nasıl? İyidirler inşallah… Selam söyle…” der.

Onların içindeki, burukluğu, evlat, torun ve arkadaş hasretini sizde hissedersin. Sizinde içinizi bir gariplik kaplar, gözünüz yaşarır. Ama elinizden bir şey gelmiyor. Ellerini öper, sarılır ve vedalaşıp ayrılırsınız.

*****

Acaba diyorum kendi rahatlıkları için ana-babalarını Huzurevi’ne gönderip onlara evlat ve torun hasreti çektiren, hasret ve özlem içinde kıvranmalarına neden olan evlatlar, huzurlu mu? Mutlu mu? Günün birinde onların da çok övdükleri huzurevini akıllarına getirir mi acaba?..

NOT: Gelecek yorumuz da bu konuyu tamamlamaya çalışırken yaşanmış bir olayı sizinle paylaşırken bir babanın evlatları için ne yaptığı ve sonucunun ne olduğunu sizlere aktarmaya çalışacağım. Yarını bekleyin!