MAHALLENİN DELİSİ BEN MİYİM?

Ortak Akıl

Özkan Başaran

Eleştiri siyasetçinin ihtiyacı olan çok önemli bir beslenme kaynağıdır.

Hangi eleştiri?

Tabii ki yapıcı eleştiri.

Yıkıcı eleştiri değil.

Kendini bilen eleştirilere kızmaz.

Tam tersi memnun olur.

Kimsenin söyleyemediğini söylemek çok sorun değildir.

Ama kimsenin yazamadığını yazmak büyük sorundur.

Çünkü söz uçar, yazı kalır.

“Yazı yazmak meydan okumaktır” der dururdu rahmetli İrfan Altınel Hocam.

Bir gün önünüze faiziyle birlikte koyarlar.

Biliyorum eleştirel yazılarımdan dolayı üzerine alınanlar bana çok kızıyorlar.

Peki eleştirdiğim kişileri isimlendirmediğim halde niye bana kızıyorlar?

Eksikliklerini ve yanlışlarını biliyorlar da ondan kızıyorlar.

Tamamlayın o zaman eksikliklerinizi.

Yanlışlarınızı düzeltin.

Benim yazılarım genelde CHP üzerine.

Çünkü CHP’yi takip eden yerel bir gazeteciyim.

Ne diyorum?

“Örgütlerimiz çalışmıyor tabanımız İYİ PARTİ’ ye kayıyor” Diyorum.

Peki yalan mı?

Genel Başkanımız vızır vızır geziyor insanlara dokunuyor.

Ama tepeden aşağı o yüksek enerji bir türlü yansımıyor.

Neden?

Çünkü “çalışırmış gibi görünmek” adına yapılan etkinliklerden verim alınamaz.

“Orada burada gezip sosyal medyada boy boy fotoğraf vermek” çalışmak mı sayılır?

Hiçbir faydası olmaz.

Peki ne yapılmalı?

Halka ulaşılmalı.

Nasıl?

Dayanışma toplantıları ile.

Diyelim ki tarım konusunda CHP’nin projelerini anlatacaksınız.

Tarımdan sorumlu uzman kurmaylarınızı köylü ile buluşturacaksınız.

Veya esnafın sorunlarını ve çözümlerini anlatacaksınız.

Konunun uzmanlarını esnaflarla buluşturacaksınız.

Bu örnekleri çoğaltabilirsiniz.

Toplum katmanlarının dertlerine eğilmek gibi bir kaygınız varsa tabii.

Öyle “körler sağırlar birbirini ağırlar” kabilinden dayanışma yemeklerinden partinizin oyunu yükseltemezsiniz.

Kendi kendinize propaganda yapmaktan öteye gidemezsiniz.

Son günlerde iki etkinliğe katıldım.

Bilmediğim bir şey duyamadım.

Sıkıldım çıktım.

Benim gibi birçok partilim de aynı düşüncedeydi.

Ya Allah aşkına yok mu bilmediğimiz bir şeyleri söyleyen?

Hep aynı şeyleri tekrarlayarak farklı sonuçlar beklemekten yorulduk.

Genel Başkanın ve yönetiminin enerjisi aşağıdaki kılcal damarlara ulaşmıyor.

Herkes “ben ne olacağım” diye boy gösteriyor.

Kimse “ben partime ne veririm” demiyor.

Herkes “ben partimden ne alırım” diyor.

Böyle olunca da Trakya’da CHP çöküyor.

Genel merkez bunu daha ne kadar seyreder bilemiyorum ama geçtiğimiz yerel seçimlerde yaşadığımız o kötü durumuzu bile arar hale gelirsek hiç kimse şaşırmasın.

Bu gerçekleri kimse dillendirmiyor.

Herkes susuyor.

Susuyor çünkü konuşursa siyasi hayatı bitecek.

Bir ben mi konuşmalıyım bu mahallenin delisi ben miyim?