CÜCELER VE DEV AYNALARI

 

 

 

Şenol Goncagül

Filan partinin bilmem nesisin! Filan kamu kurumunun şeysisin! “Sen benim kim olduğumu biliyor musun?!” söylemini, sıkça telaffuz eden bir önemli şahsiyet, filansın!

 

Bulunduğun yer ve makam itibariyle, önemli mi önemli bir adam veya kadınsın sonuçta..!

 

Size bir şey diyeyim mi ben de?! “Sizin yaşadığınız köyün, beldenin, ilçenin, ilin veya ülkenin üzerinde sizin gibi çok daha büyük apoletli insanlar var!

 

Şöyle bir aynaya bakın! Köy, kasaba, ilçe, il, ülke, dünya ve hatta, gökyüzündeki, sayılamayacak kadar gezegenin içerisinde, sizin bulunduğunuz noktayı görebiliyor musunuz?! Bir sahil kenarında, kumsala yayılmış kum taneleri arasındaki sıradan bir (hadi size kıyak yapalım) çakıl tanesi gibisiniz!

 

Üstelik; o size benzettiğim çakıl tanesinin, çok uzun seneler boyunca orada kalacağını ama sizin ilk seçimlerde veya yapılacak atamalarda tribünlere gönderileceğinizi de mi bilmiyorsunuz?!

 

Bilin istiyorum!

 

Bırakın makamı, rütbeyi veya bulunduğunuz yeri, afraları, tafraları da, önünde durduğunuz dev aynaları yerine, gerçeği gözler önüne seren normal aynalara da bakın arada!

 

Bulundukları yerin etkisine kapılarak, güç zehirlenmeleri yaşayan ama oralardan düştükten sonra da, (tabiri caiz ise) eşşekten düşmüş karpuza dönen nice (dev) görünümlü insanları gördüm, 35 senelik gazetecilik hayatımda!

 

Önemli olan ne bilir misiniz?! O koltuk ve makamlardan inip, halkın arasına döndüğünüzde, insanlardan utanmadan sokağa çıkabilmek!

 

Bazı cücelerin, önünde durdukları dev aynaları nedeniyle, kendilerini “ben neymişim aabii!” moduna soktuklarını görünce, o zavallılar adına üzülüyorum!

 

Değmiyor! Vallahi de, değmiyor be yahu! Ölüp, gidiyoruz sonuçta hepimiz! Milyarlarca seneden beridir akıp giden dünya hayatını tiyatro olarak düşünürseniz, bizler o sahneden sadece gelip, geçen oyuncularız!

 

Hepsi o kadar!

 

Üzerine alınmak isteyenlere de şu anektodu anlatmak istiyorum “ Necip Fazıl üstad, birileriyle ilgili ağır bir yazı yazmış. Ancak, yazıda, muhatabı ile ilgili herhangi bir isim yok! Yazıyı okuyup, mahkemeye koşan muhatabı, sacvcıya (Bu bahsedilen kişi, benim! Bana yazmış bunu! Şikayetçiyim!) diyor.

 

Hakim, üstada soruyor durumu. Üstad, şu tarihi savunmayı yapıyor (Hakim bey! Bizim avcılarda gelenektir. Bir mağarada ayı olup, olmadığını anlamak için, duman salarlar. İçeride ayı varsa, dumandan dolayı dışarı çıkınca, ayıyı avlarlar. Ben de bir duman saldım, o mağaradan, bu şahıs çıktı!” demiş.

 

Saldığım dumana gelen olursa (eşşeğin .ıçına sopayla vurunca, totosundan ses çıkaran) varsa, lütfen tepkilerini dile getirsin!

 

Kalın sağlıcak ile…