BU SON OLSUN

 

 

Şenol Goncagül

 

İlknur Gökay Tuncel; 42 yaşında. Cıvıl cıvıl ve içinde insan sevgisinin tavan yaptığı bir insan.

O’nu, toprağa verdik…

İçimiz acıdı… Yandı… Hale üzgün ve öfkeliyiz…

 

İşin bir diğer yanı da, benimle ilgili yönleri! Çarpıp geçen değil de, delip geçen yönleri var olayın!

 

İlknur, benim arka sokağımda yaşıyordu. Bizzat tanışmadık hiç. Belki tanıştık ama öyle sohbetimiz olmadı… Ama, İlknur, benim kapımın ve hatta balkonumun önünde öldürüldü… Benim, arabamı park etmek için yer ararken, arka sokaktan iki kez turlayıp, gelirken öldürüldü…

 

Bu psikopat korkusuyla, işinden çıkıp, evine gitmek için çok daha yakın yollar dururken, (daha aydınlık ve güvenilir, kalabalık bir yol) üzerinden yürümeyi tercih etmiş. Fatih Caddesi n de, tam da benim yaşadığım apartmanın önüne geldiğinde, o korktuğu psikopatı, elindeki kama ile farkederek, can haliyle benim de yaşadığım apartmanın çelik kapısına yönelmiş. (Genellikle her zaman açık duran o çelik kapı) tam da o zaman şans eseri kilitliymiş!

 

O kilitli kapı açık olsa ve O kadın o kapıdan içeri girebilseymiş, içerden kapıyı kilitleyerek, şu anda aramızda olabilir-miş

 

Ama olmamış…

 

Kapı / duvar olunca, ardından gelen psikopatın elindeki kamayı görüp, niyetini de anlayınca, ne yapacağını şaşırmış ve panik bir halde kaçmaya çalışmış. Yetişip, yanına gelen katil de, elindeki kocaman kamayı, kalbine saplayarak, katletmiş kadını…

 

Ne olabilirdi mesela;

 

Ben, park yeri bulabilsem ve sokak sokak gezmeden, evin önüne ZAMANINDA gelebilsem ve evime girebilsem, o kapıdan içeri giremese bile, o kadının feryadını duyup, giriş katındaki balkonumdan katilin kafasına masa veya saldalye ile vurabilir, cinayeti engelleyebilirdim…

 

Olayın gerçekleştiği anda orada olabilsem; hiç düşünmeden, o psikopata fiziki olarak müdahale edebilirdim

 

(Çok ağır bir hastalıktan yeni çıktığım ve gücüm hala tam yerine gelemediği için, belki de o cani, direk bana saldırabilir ve ölmeme sebep olabilirdi)

 

Ne yazık ki, ülkemizin şöyle de gerçekleri var. Biliyorsunuz! “Böyle bir olaya müdahale eden insanlar, saldırgan tarafından öldürülüyor. Veya varsayalım ki, siz saldırgandan daha güçlüsünüz ve o anda saldırganın elindeki silahı tersine çevirip, yaraladınız veya öldürdünüz. Bunun faturası da size kesiliyor. (Ara sıra haberlere bakmanız yeterli)

 

Kırtasiyecilik ve şimdilerde de emlakçılık yapan Gönül Çelik kardeşim ile sohbet ederken “Bir gün önce beraber yemek yemiştik) demişti… Hayat bu kadar işte..!

 

Daha yiyecek ekmeği olan (benim gibiler) onca musibete karşı hala hayattalar. Ansızın, bir serserinin elindeki kama ile canına kıyılanlar ise bugün kara toprağın altındalar…

 

Bu cinayet, beni çok derinden etkiledi. Yaraladı. Kahretti…

 

Mekanın CENNET olsun kardeşim…

Bir kadını daha koruyamayıp, YOK YERE kaybettiğimiz için de YAZIKLAR OLSUN BİZE…

 

Çok üzgün ve kızgınım ne yazık ki…

Yeni İlknur ‘ lar yaşamayalım bir daha…

Bu son olsun …