Bana Bir Adım Atana, Ben Koşarım

ORTAK AKIL

 

Özkan Başaran

CHP Örgütleri bu akşam Kırklareli’de Dayanışma Yemeği’nde buluşuyor. Biletler tükendi. Katılım yüksek olacak. Sanırım Vekillerimiz de orada olacak.

Dayanışma Gecesi’nde verilecek mesajlar önemli. Partinin iç çekişmeleri bırakıp mücadeleyi siyasi rakiplerine karşı yapması için önemli bir fırsat. Mesele, uzatılan ele yumruk sıkmamak. Yok, olmak üzere olan sevgiyi yeniden inşa etmek. Geçmişi kenara bırakıp yeni bir sayfa açmak üzere kucaklaşmak.

Peki, bu nasıl olacak?

Kendimden örnek vereyim. Geçtiğimiz yıl 27 Aralık İl Kongresinde Tuna Soykan Listesi’nden İl Yönetim Kurulu Üyeliği’ne aday olarak seçime girdik. Bir süre ekibimizi bir araya getiren “Dost Meclisi” Yemekleriyle beraberliğimiz devam etti. Kırklareli’deki Olağan İl Toplantıları’na da katılıyordum. Seçime girdiğim ekibimle yollarımız ayrıldı.

Peki neden?

Bir İl toplantısı sonrası İl Başkanımız Ünal Başkur ve yönetimiyle gülümseyen bir fotoğrafımızın Sosyal Medy’ada paylaşınca ortalık koptu. O günkü gündem de bazı İl Genel Meclis Üyeleri’nin partiden ihraç  kararı vardı. Neymiş, İl Genel Meclis Üyeleri’nin atılmasına birlikte seviniyormuşuz. Önemli kimliklerden telefon yağmuruyla hakaretler mi istersiniz, mesaj yoluyla eleştiriler mi. Gök kubbe başıma indi sandım. Sanki ben düşmanlarla oturmuşum. İl Binasında toplantı sonrası bir çay içip sohbet ettik, o kadar. Üstüme aşırı gelinince kırıldım. Karşıdan uzatılan ellere yumruk sıkmadım. Partimin verdiği görevleri yerine getirmeye çalıştım.

“Peki, eski ekibin seninle konuşuyor mu?” diyeceksiniz. Ben onlarla konuşuyorum. Mesele onların benimle eski samimiyette konuşmaması.

Ben kendimi örnek verdim. Böylesi durumlar her yerde yaşanabilir. Bana bir adım atıldı. Ben Koştum. Darısı, bütün ayrı düşenlerin başına.