AH EMEKLİM AH!..

 

ORTAK AKIL

ÖZKAN BAŞARAN

Siyasi iktidar “Emeklimizi enflasyona ezdirmeyiz” dedi.

%36 dan fazla ENFLASYON açıklandı.

Emeklinin maaşına %25 civarında ZAM yapıldı.

Emekli enflasyonun altında ezildi.

Bu daha bir şey değil.

Ocak ayı enflasyonuna doğal gaza ve elektriğe yapılan zamlar girmedi.

Ayrıca emeklinin maaşı gıda maddeleri, kira ve elektrikle ilgili şeylere gidiyor.

Gıda enflasyonu kaç.?

En az %50.

Demek ki, emeklinin yaşadığı enflasyon en az %50.

Maaşına verilen zam %25 civarı.

Buna enflasyon altında ezilmek denmez de ne denir?

Eğer örgütlü mücadeleniz yoksa, siyasi iktidarın vicdanına mahkûm olursunuz.

Emekli sendikaları ve dernekleri basın açıklamaları ile seslerini duyurmaya çalıştılar.

Ama bu sesler hiç duyulmamış veya umursanmamış.

Demek ki emekli örgütlenmesi yetersiz.

Örgütlü olan emekliler de yeterince seslerini yükseltemiyor.

Ya da sonuç alıcı eylemler yapamıyorlar.

Eylem birliği oluşturamıyorlar.

Emekçi güçler tek yumruk hareket edemiyorlar.

“Birimiz hepimiz, hepimiz birimiz için” mantığı ile birleşemiyorlar.

Ortaya çıkan bu.

“Şunu yaptık, bunu yaptık” diyerek yasak savma kabilinden savunmaya geçmek emekliye bir şey kazandırmıyor.

Bu konuda elinden gelen çalışmaları yapan bazı yerel emekli sendikaları tenzih ediyorum.

Ama kimse kusura bakmasın.

Birazda öz eleştiri yapmak gerekmiyor mu?

İşe bir başka açıdan bakarsak emeklilerimiz de sendikaya gereken katılımı sağlamıyorlar.

Bu da ayrı bir sorun.

Bu kadarcık örgütlenme emeklinin sesini yükseltmeye yetmiyor.

Böyle olunca da siyasi iktidar ağlamayan çocuğa mama vermiyor.

Hak verilmez.

Hak alınır.

Nasıl alınır.

Örgütlü eylem birliği ile alınır.

Bedel ödenerek alınır.

Alındıkça da tadına varılır.

Tadına varıldıkça kitleselleşen eylem birliği yayılır.

Yayıldıkça da siyasi iktidarın insafına göre değil, emeklinin isteğine göre haklar alınır.

O halde yapılması gereken nedir?

Örgütlenme, örgütlenme ve örgütlenmedir.

Bu bilinen bir gerçek.

Peki neden örgütlenemiyoruz?

Örgütlenme kültürümüz gelişmediğinden.

Birilerinin bize haklarımızı oturduğumuz yerden vereceğine inanıyoruz.

İşte gördük oturduğumuz yerde enflasyona ezildik.

Açlık sınırının altında yaşamaya mahkûm edildik.

Ne zaman kendimize gelip örgütleneceğiz?

Bu sorunun cevabını da varın siz verin.