1 Aralıkta Yeşilyurt Gazetesindeki köşemde “Merak Ediyorum!” başlıklı yorumumun son bölümünde;Not: “Mazeretim nedeniyle yazılarıma birkaç gün ara vermek zorundayım. Okurlarımızdan ve Sorumlu Yazı İşleri Müdürümüz Aylin Ayaz’dan özür dilerim!” demiştim.Biz köşe yazılarımıza 15 gün ara verdik ya, bazılarına gün doğdu. Çakı bulmuş çocuk gibi sevinmeye başladılar.Neden mi? Meydanı boş buldukları için sevinmişlerdir. Çünkü Yeşilyurt Gazetesinde çıkan YORUMLARIMI günlük olarak Sosyal Medya Hesabıma da aktarıyorum.İşte Sosyal Medya sayfamı takip ederek yazılarımı okuyanların beğeni tıklatanların çok olması, olumlu yorum yapan hatta paylaşanların bile çıkması bazılarının hoşuna gitmeye bilir.Hele Yeşilyurt Gazetesini İnternet sayfasından izleyenler benim yorumlarımı 250 den fazla okurun görüntülediklerini görmek beni mutlu ederken belki birilerini üzüyor…***Tabi bu 15 günlük süre içinde telefonla arayan takipçilerim de;“YORUM yazıların bir süredir Sosyal Medyada ve gazetede çıkmıyor hayırdır. Neden yazmıyorsun?”diye soruyor ve ekliyorlar; “Sen çeşitli konuları yorumladığın için devamlı takip ediyoruz!”Zaten 1965 yıllarda başlayan gazetecilik serüveninden kopmak zor oluğunu bildiğimiz için yine fırsat buldukça klavyenin başına geçiyoruz.Belki ÜÇ-BEŞ kişinin hoşuna gitmeye bilir. Ama benim anlayışıma göre gazetecilikte; “…Haklıdan ve gerçeklerden yana olmak, yıkıcı değil, mümkün olduğunca yapıcı olmaktır. Ayrıca görevlerinde başarılı olan yöneticileri de takdir ederek ödüllendirmektir…” Köşe Yazarlığı…
köşe
Yayınlanma: 15 Aralık 2020 - 10:35
15 Günlük ara yeter!
1 Aralıkta Yeşilyurt Gazetesindeki köşemde “Merak Ediyorum!” başlıklı yorumumun son bölümünde; Not: “Mazeretim nedeniyle yazılarıma birkaç gün ara vermek zorundayım
köşe
15 Aralık 2020 - 10:35