Nereden, Nereye – 1
(Geçen hafta “Nereden nereye” konulu 2 yorumum okuyucularımızın dikkatini çektiğinden istek üzerine tekrar yayınlıyoruz. Bugün 1.sini yarın 2.sini yayınlayacağız.)
Teknoloji ve modern yaşantı, aile, akraba ve komşuluk bağlarını koparmaya başladı.
Önce televizyonlar, ardından internet ve şimdi de akıllı tabir edilen cep telefonları, gençleri ailelerinden, komşuları da komşularından uzaklaştırmaya başladı.
Yalnız gençler değil orta yaşlılar da, internet ve akıllı cep telefonuna adapte oldu. Bir toplulukta bile telefonu ile meşgul oluyor, gözü ve aklı ekrandaki görüntüde…
Şimdi benim söyleyeceklerimi bazıları belki önemsemeyecek. Fakat geçmişi hatırlamak ve hatırlatmakta fayda vardır. En azından yaşanmışı şimdiki kuşaklara aktarayım dedim…
* * * * *Bundan 50-60 yıl önce, aileler ve evlatlar aynı sofrada, aynı çorbayı baylaşır. Ayni ekmek dilimini bölüşürdü. Büyüklerin küçüklere sevgisi, küçüklerinde büyüklere son derece saygılı idi. Edep ön planda idi. Örf ve adetler yaşatılırdı. Sofralarda mutluluk ve bereket vardı…
Uzun kış gecelerinde kadınlar komşularda toplanır, sobalarda kestane ve mısır patlatılıp birlikte yenir, ayran, ıhlamur, çay, kahve içilir sohbet edilirdi. Genç kızlar bölgesel maniler ve türküler söylerdi. Deli kanlı erkekler evlerin etrafında mekik dokurdu manileri dinlerdi. Çünkü mesajlaşma yoktu...
Ev sahipleri misafirleri zevkle ağırlardı. Böyle gece ev ziyaretlerinde yarışırlardı.
Erkekler de kahvehanelere gider Tv olmadığı için radyodan ajansları (haberleri) dinler, dertleşir, şakalaşır bazıları da okeye benzeyen domino, pişti, kaptı kaçtı, tombala oynardı.
Gençlerin gittiği kahvehaneler ayrı idi. Onlarda eğlenmek için bazı eğlence oyunları oynar, bilek güreşi yapardı. Aynı kıza takılanlar ise biraz daha mesafeli idi.
Bu yorumun devamı yarın yine Yeşilyurt Gazetemizde…
(Geçen hafta “Nereden nereye” konulu 2 yorumum okuyucularımızın dikkatini çektiğinden istek üzerine tekrar yayınlıyoruz. Bugün 1.sini yarın 2.sini yayınlayacağız.)
Teknoloji ve modern yaşantı, aile, akraba ve komşuluk bağlarını koparmaya başladı.
Önce televizyonlar, ardından internet ve şimdi de akıllı tabir edilen cep telefonları, gençleri ailelerinden, komşuları da komşularından uzaklaştırmaya başladı.
Yalnız gençler değil orta yaşlılar da, internet ve akıllı cep telefonuna adapte oldu. Bir toplulukta bile telefonu ile meşgul oluyor, gözü ve aklı ekrandaki görüntüde…
Şimdi benim söyleyeceklerimi bazıları belki önemsemeyecek. Fakat geçmişi hatırlamak ve hatırlatmakta fayda vardır. En azından yaşanmışı şimdiki kuşaklara aktarayım dedim…
* * * * *Bundan 50-60 yıl önce, aileler ve evlatlar aynı sofrada, aynı çorbayı baylaşır. Ayni ekmek dilimini bölüşürdü. Büyüklerin küçüklere sevgisi, küçüklerinde büyüklere son derece saygılı idi. Edep ön planda idi. Örf ve adetler yaşatılırdı. Sofralarda mutluluk ve bereket vardı…
Uzun kış gecelerinde kadınlar komşularda toplanır, sobalarda kestane ve mısır patlatılıp birlikte yenir, ayran, ıhlamur, çay, kahve içilir sohbet edilirdi. Genç kızlar bölgesel maniler ve türküler söylerdi. Deli kanlı erkekler evlerin etrafında mekik dokurdu manileri dinlerdi. Çünkü mesajlaşma yoktu...
Ev sahipleri misafirleri zevkle ağırlardı. Böyle gece ev ziyaretlerinde yarışırlardı.
Erkekler de kahvehanelere gider Tv olmadığı için radyodan ajansları (haberleri) dinler, dertleşir, şakalaşır bazıları da okeye benzeyen domino, pişti, kaptı kaçtı, tombala oynardı.
Gençlerin gittiği kahvehaneler ayrı idi. Onlarda eğlenmek için bazı eğlence oyunları oynar, bilek güreşi yapardı. Aynı kıza takılanlar ise biraz daha mesafeli idi.
Bu yorumun devamı yarın yine Yeşilyurt Gazetemizde…
