İL MÜFTÜNÜN KALEMİNDENAydın Yığman Kırklareli Müftüsü Her yerde Allah’ı ve ayetlerini inkâr edip alaya alanlar, Tevhid’i unutup insanlara kul olanlar, Allah’ın yasakladığı fuhşu teşvik edip rahatlıkla fuhuş yapanlar, Kumar ve şans oyunlarını her yerde oynayanlar, Allah’ın, gökten ateş yağdırdığı “lutilik” ve “lezbiyenlik” gibi sapkınlıkları bir tercih meselesi olarak görenler, faiz ve faizli işlemleri olmazsa olmaz kabul edip asli ihtiyaç gibi kabul edenler var.
İnsanlara hakaret edip onlarla alay etmek suç kabul edilirken, Allah’a ve Resulüne hakaret edip alay etmek suç kabul edilmiyor. Peki, her şeyi gören ve her şeyi yapmaya kadir olan Allah, geçmiş zamanlarda bu gibi fiillerin sadece bir veya birkaçını işleyenlere ceza yağdırırken, günümüz insanları bu gibi fiillerin neredeyse tamamını işlerken Allah’ın azabından nasıl emin olabiliyorlar?
Allah dostu,”Musibet-i âmme, ekseriyetin hatasından terettüb eder. Musibet; cinayetin neticesi, mükâfatın mukaddimesidir.”(Mektubat – 474)der. Yani bir topluluğun başına gelen bela ve musibetler bütün bir toplumun hata ve günahlarının bir sonucudur. Yani genel ceza genel bir kusurun sonucu meydana gelir. Bir kişinin işlediği bir suç yüzünden Allah bütün bir topluma ceza vermez. Allah eşsiz adalet sahibidir, dolayısı ile şahsi suça şahsi ceza, genelde işlenen bir suça da genel bir ceza verebilir. Bela ve musibetler, kusur ve hataların bir sonucu olabilirken, mükafatın da başlangıcı olabiliyorlar. Bela ve musibetler kişinin hata ve kusurlarını temizleyip affedilmesine vesile olurlar. Akabinde kul Allah’ın nimetlerine nail olur.
Dua ve istiğfar ile kulluğumuzu gözden geçirip günahlarımızı terketmemiz gerekiyor. Bu peygamberlerimizin bize öğretmiş olduğu bir yöntemdir. Hud(a.s) kavmine:”Ey kavmim! Rabbinizden bağışlanma dileyin, sonra O’na tövbe edin ki, üzerinize bol bol yağmur göndersin ve gücünüze güç katsın. Günahkârlar olarak yüz çevirmeyin.”(Hud,52)
Bir çaresizlik yaşıyoruz. Fiili olarak kulluğumuzu kâmil manada yerine getiremiyoruz. Eylemle söylemimiz aynı değil. Sözden ibaret bir müslümanlık yaşıyoruz. Maalesef mü’min ile münkirin eylemleri aynı, söylemleri farklı. Kullukta eksik ve kusurlarımız çok. Vazifelerimizi ihmal ediyoruz. Hakk’a hizmet yolunda gayretimizi yitirdik. Görülmesi gerekeni göremedik. İhmal ettik, boş verdik.
İnsan elbette kusursuz olamaz. Kusurlarımızın farkında olmamak en büyük kusurdur. Rabbim kusurlarımızı affetsin. Umumi musibet herkesi etkiliyor.
Umumi afatlarından Rabbim cümlemizi muhafaza eylesin. İçinde bulunduğumuz musibetleri hayra ve mükâfata tebdil eylesin.
İnsanlara hakaret edip onlarla alay etmek suç kabul edilirken, Allah’a ve Resulüne hakaret edip alay etmek suç kabul edilmiyor. Peki, her şeyi gören ve her şeyi yapmaya kadir olan Allah, geçmiş zamanlarda bu gibi fiillerin sadece bir veya birkaçını işleyenlere ceza yağdırırken, günümüz insanları bu gibi fiillerin neredeyse tamamını işlerken Allah’ın azabından nasıl emin olabiliyorlar?
Allah dostu,”Musibet-i âmme, ekseriyetin hatasından terettüb eder. Musibet; cinayetin neticesi, mükâfatın mukaddimesidir.”(Mektubat – 474)der. Yani bir topluluğun başına gelen bela ve musibetler bütün bir toplumun hata ve günahlarının bir sonucudur. Yani genel ceza genel bir kusurun sonucu meydana gelir. Bir kişinin işlediği bir suç yüzünden Allah bütün bir topluma ceza vermez. Allah eşsiz adalet sahibidir, dolayısı ile şahsi suça şahsi ceza, genelde işlenen bir suça da genel bir ceza verebilir. Bela ve musibetler, kusur ve hataların bir sonucu olabilirken, mükafatın da başlangıcı olabiliyorlar. Bela ve musibetler kişinin hata ve kusurlarını temizleyip affedilmesine vesile olurlar. Akabinde kul Allah’ın nimetlerine nail olur.
Dua ve istiğfar ile kulluğumuzu gözden geçirip günahlarımızı terketmemiz gerekiyor. Bu peygamberlerimizin bize öğretmiş olduğu bir yöntemdir. Hud(a.s) kavmine:”Ey kavmim! Rabbinizden bağışlanma dileyin, sonra O’na tövbe edin ki, üzerinize bol bol yağmur göndersin ve gücünüze güç katsın. Günahkârlar olarak yüz çevirmeyin.”(Hud,52)
Bir çaresizlik yaşıyoruz. Fiili olarak kulluğumuzu kâmil manada yerine getiremiyoruz. Eylemle söylemimiz aynı değil. Sözden ibaret bir müslümanlık yaşıyoruz. Maalesef mü’min ile münkirin eylemleri aynı, söylemleri farklı. Kullukta eksik ve kusurlarımız çok. Vazifelerimizi ihmal ediyoruz. Hakk’a hizmet yolunda gayretimizi yitirdik. Görülmesi gerekeni göremedik. İhmal ettik, boş verdik.
İnsan elbette kusursuz olamaz. Kusurlarımızın farkında olmamak en büyük kusurdur. Rabbim kusurlarımızı affetsin. Umumi musibet herkesi etkiliyor.
Umumi afatlarından Rabbim cümlemizi muhafaza eylesin. İçinde bulunduğumuz musibetleri hayra ve mükâfata tebdil eylesin.
