ÖN YARGILARIN GAZABI

 

Ortak Akıl

Özkan BAŞARAN

Hayatın normal akışı içinde birçok iyi veya kötü durum yaşarız.

Bilerek veya bilmeyerek insanları suçlarız.

Toplum arasında en çok rastlanan suçlama şekli, YARGISIZ İNFAZDIR.

Ne olup bittiğini incelemeden peşin hükümle suçladığımız insanlar, belki de suçsuzdur.

Ama biz öyle mi yaparız?

Damgalarız insanları bilip bilmeden.

Toplumsal hastalıktır bu.

Onun bunun söylediklerine inanarak kırdığımız kalpler az mıdır?

İnsanoğlu atomu parçalamış ama ön yargılarını parçalayamamıştır.

Yıllar önce köyün dışında yaşayan bir karı koca varmış.

Kadın bebek bekliyormuş.

Bir gün tarladan dönerken annesi ölmüş yanında ağlayan bir gelincik yavrusu görmüş.

Alıp yavruyu eve getirmiş bir bebek gibi sütle besleyip büyütmüş.

Aradan günler geçmiş kadının bebeği dünyaya gelmiş.

Bebek birkaç aylık iken kadın su almak için bahçedeki kuyuya gitmiş.

Eve döndüğünde bebeğin yattığı beşiğin üstündeki bezin kanlar içinde olduğunu görmüş.

Kadın, gelinciğin bebeği öldürdüğünü düşünerek o öfkeyle hayvanı döve döve öldürmüş.

Beşiğe gidip baktığında bebeğinin yanında bir yılanın kanlar içinde olduğunu görmüş.

Bebek sağ salim uyuyormuş.

Oysa gelincik bebeğe zarar vermeden önce yılanı parçalamış.

Yıllar önce kendisini kurtaran kadının bebeğini kurtaran gelincik bir ön yargıya kurban gitmiş.

İşte ön yargının gazabı.

Sakin olup beşiğe kadar gidip baksaydı, ömür boyu çekeceği bu gazaptan kurtulacaktı.

Bu yaşıma kadar bende ön yargılarıma yenik düştüğüm durumlarla karşılaştım.

Zaman zaman peşin hükümle kin beslediğim bazı insanlar oldu.

Ama karşılıklı oturup konuştuğumda ne kadar yanıldığımı anladım.

Özür diledim ve dost oldum o insanlarla.

Hayat bu iyi diye bildikleriniz bazen sizi kötü, kötü diye bildikleriniz de iyi çıkabiliyor.

Duyduklarımın hiç birine gördüklerimin yarısına inanırım.

Yaşayarak öğrenilen hiçbir şey unutulmaz.

Bu saatten sonra hiç kimse hakkında peşin hükümlü düşünmem.

İnsanoğlunun özü ne ise kendisi de odur.

Siz istediğiniz kadar iyi veya kötü deyin.

Ne sizin iyi demenizle o insan iyi olur, ne de kötü demenizle kötü.

Öyle gün gelir ki bir olay karşısında iyi diye anlattığınız kişi sizi yanıltır.

Kötü diye anlattığınız kişi de iyi olduğunu ortaya koyar.

“BEN O DEĞİLİM, BEN BUYUM” Der.

Yeter ki peşin hükümlü olmayın ve sabırla bekleyin.

Herkes bir gün sözüne değil özüne döner.