İYİ İNSAN OLMAK ÇOK MU ZOR?

Ortak Akıl

Özkan BAŞARAN

Yeni bir yıla bir yaş alarak girdik.

“Ten kocar gönül genç kalır” derlerdi de inanmazdım.

Yaşım oldu Altmış.

Ruhum daha çocuk gibi.

Küçüklüğümüzde benim bu yaşımda insanlar ölür giderdi de “yaşını yaşamış “deyip pek üzülen olmazdı.

Nerden nereye geldik hiç anlamadan.

Ölüm gerçek ama gel de kabul et.

Kimileri bir “yok oluş” diyor ölüm için.

Kimileri de “yeniden doğuş” diyor.

Doğmadan öncemizi biliyor muyduk?

Hayır bilmiyoruz.

Öldükten sonrasını da bilmeyeceğiz.

Acaba öldükten sonrasını bilmeyecek miyiz?

Dinimize göre tekrar dirileceğiz.

Kimilerimiz Cennete ve kimilerimiz de cehenneme gideceğiz.

Bazı iddialara göre; ruhumuz başka bedenlerde defalarca dünyaya gelerek değişik yaşamlar sürdürecek.

Bilinmezliğin gizemine ulaşmak mümkün mü?

Yaratanın sevgili kullarına göre kısmen mümkün.

Evliyaların ve ermişlerin gönül gözüyle gördükleri, yüce yaratıcının büyük lütufları.

Bakmak ile görmek arasındaki büyük fark nedir?

Bakarsınız ama göremezsiniz.

Bazıları da bakar ve sizin göremediklerinizi görür.

Öylesine bir görür ki şaşar kalırsınız.

Menzile ulaşanlara mahsus bir özellik bu.

Çok özel kişilere bahşedilmiş ruhani bir hediye.

Şöyle etrafınıza bir dikkat edin.

Kimin gönlü nasılsa hayatı da odur.

Nasıl yani?

Gönlünüz temiz ise yaşadığınız hayat da özel ve güzeldir.

Ama içinizde hasetlik fesatlık varsa eğer, iki yakanız bir araya gelmez.

Başınız beladan kurtulmaz.

İşte bütün mesele de burada ya zaten.

Sevgi bu işin anahtarı.

SEVGİYLE DOKUNMAK VE GÖNÜLLER ALMAK.

Akşam yatağa yattığınızda “bugün iki gönül aldım” diyebilmenin rahatlığı ile uyumak.

İyi insan olmak zor mu?

İçi bozuklar için çok zor tabii.

Ama gönlü güzeller için kendiliğinden olan bir şey.

Siz iyi iseniz herkes iyidir.

Kötülükten ne çıkar ki?

Kavga çıkar, gürültü çıkar, huzursuzluk çıkar.

Ne gerek var?

Hiç gerek yok.

Nokta kadar çıkar için virgül gibi eğilmeye değer mi?

Hiç değmez.

Yol bir gün bitecek.

Mesele “iyi insandı” dedirtebilmekte.